изике

изике

Г.: изикӓ

уст. светец (илыме верым, пӧрт кӧргым волгалтараш чыра тулым пижыкташ йӧнештарыме вер)

Япык кугыза ниялткален-ниялткален, изикем вереште, чырам чӱктыш. [/i]А. Березин.[/i] Старик Яков ощупью нашёл светец, зажёг лучину.

Электротул вашталтыш изикем. [/i]М. Большаков.[/i] Светец заменён электричеством.